1. §1.1 Παράγοντες που επηρεάζουν την υγεία μας

§1.2 Μικροοργανισμοί

ΖΗΤΗΜΑ 1o

Mονάδες 25

Α. Σε καθεμία από τις παρακάτω ερωτήσεις να επιλέξετε τη σωστή απάντηση:

Μόρια 15

1. Aιτία για τη διαταραχή της ομοιόστασης είναι δυνατόν να μην είναι:

i. oι ακραίες μεταβολές του περιβάλλοντος.

ii. το κάπνισμα.

iii. οι ιοί.

iv. οι δυνητικά παθογόνοι μικροοργανισμοί.

2.  Όταν η θερμοκρασία περιβάλλοντος είναι 2^οC, στο σώμα μας συμβαίνει:

i. ανόρθωση τριχών.

ii. διαστολή των αιμοφόρων αγγείων.

iii. εφίδρωση.

iv. δε λειτουργεί το κέντρο ελέγχου της θερμοκρασίας μας.

3. H αμοιβαδοειδής δυσεντερία μεταδίδεται:

i. με τα κουνούπια.

ii. με τα κατοικίδια ζώα.

iii. με το μολυσμένο νερό.

iv. με τις μύγες.

4. Τα προκαρυωτικά κύτταρα μπορεί να φέρουν:

i.  καψίδιο.

ii. έλυτρο.

iii. βλεφαρίδες.

iv. ψευδοπόδια.

5. Η πολιομυελίτιδα είναι μια ασθένεια:

i.  των επιθυλιακών κυττάρων της αναπνευστικής οδού.

ii. των γεννητικών οργάνων.

iii. των μεσοδακτύλιων περιοχών.

iv. των νευρικών κυττάρων του νωτιαίου μυελού.

Β. Σημειώστε ποιες από τις παρακάτω προτάσεις είναι σωστές και ποιες είναι λανθασμένες:

Μόρια 10

1. Μαστίγιο διαθέτουν τόσο τα πρωτόζωα όσο και τα βακτήρια.

2. Όταν η θερμοκρασία περιβάλλοντος είναι χαμηλή, συμβαίνει ανόρθωση τριχών και αύξηση της διατομής των αιμοφόρων αγγείων.

3. Η συστηματική κατανάλωση μεγάλης ποσότητας οινοπνευματωδών ποτών, αποτελεί αιτία διαταραχής της ομοιόστασής μας.

4. Οι υφές των μυκήτων συνιστούν νηματοειδείς δομές που τους επιτρέπουν να κινούνται όπως τα ψευδοπόδια των αμοιβάδων.

5. Οι ιοί συνιστούν ακυτταρικές μη αυτοτελείς μορφές ζωής.

6. Υπάρχουν μύκητες που είναι πολυκύτταροι και ζουν στα τρόφιμα.

7. Όταν τα συμπτώματα είναι πτώση του pH του αίματος και πυρετός τότε, υπεύθυνες είναι οι ενδοτοξίνες των βακτηρίων.

8. Στους Λ. Παστέρ, Ρ. Κοχ και Α. Φλέμινγκ, οφείλουμε πάρα πολλά σχετικά με την κατανόηση, την πρόληψη και τη θεραπεία των λοιμωδών νοσημάτων.

9. Η γονόρροια, ο έρπητας, η τριχομονάδα και τα δερματόφυτα είναι όλα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, και αντιμετωπίζονται με αντιβιοτικά.

10. Η παστερίωση του γάλακτος επιτυγχάνεται όταν το γάλα θερμανθεί στους 62^ο C για 10΄

 

ΖΗΤΗΜΑ 2^ο     

 Μονάδες 25

Να απαντήσετε στις παρακάτω ερωτήσεις:

1. Τι ορίζουμε ως ομοιόσταση και ποιούς ομοιοστατικούς μηχανισμούς διαθέτουμε;

2. Ποιούς μικροοργανισμούς ονομάζουμε δυνητικά παθογόνους; Είναι επωφελείς ή          επιβλαβείς και με ποιο τρόπο για τον οργανισμό μας;

3. Ποιούς τρόπους πολλαπλασιασμού των μικρόβιων γνωρίζετε;

4. Με ποιούς τρόπους μπορούν να μεταδοθούν τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα;

5.  Ποιούς παθογόνους μικροοργανισμούς γνωρίζετε από το σχολικό βιβλίο; Για όποιους από αυτούς γνωρίζετε, απαντήστε σε ποια κατηγορία ανήκουν, πώς μεταδίδονται, ποια ασθένεια προκαλούν και ποια κύτταρα ή ιστούς ή όργανα προσβάλλουν.

ΖΗΤΗΜΑ 3^ο                                                                                                                                                           

Μονάδες 25

Να απαντήσετε στις παρακάτω ερωτήσεις:

1. Υποθέτουμε ότι ενώ βρίσκεστε εντός ενός καλά θερμαινόμενου χώρου αποφασίζετε να βγείτε στο δρόμο όπου η θερμοκρασία περιβάλλοντος είναι 8^οC. Με ποιο τρόπο αναμένεται να αντιδράσει ο οργανισμός σας;                                                                                                                                                Μόρια 12

2. Το φάρμακο αντιμυκίνη (αντιβιοτικό) δρα παρεμποδίζοντας την λειτουργία των μιτοχονδρίων, που είναι μεμβρανώδη οργανίδια των κυττάρων. Το φάρμακο αυτό, πιστεύετε ότι θα έχει αποτέλεσμα εναντίων της γονόρροιας; Της τοξοπλάσμωσης; Της γρίπης; Αιτιολογήστε την απάντηση σας.

Μόρια 13

ΖΗΤΗΜΑ 4o

Μονάδες 25

Η Ελένη και ο Σταυρός εισήχθησαν στο νοσοκομείο την ίδια ημέρα, ο ένας με ίωση και ο άλλος με βακτηριακή λοίμωξη. Ο ένας από τους δύο, υποβλήθηκε σε θεραπευτική αγωγή με πενικιλίνη, ενώ ο άλλος όχι. Στις εξετάσεις των δύο ασθενών μετρήθηκε και η συγκέντρωση της βιταμίνης Κ, οι τιμές της στους δύο ασθενείς, φαίνονται στο παρακάτω γράφημα.

i. Ποιός από τους δύο ασθενείς εισήχθη στο νοσοκομείο με ίωση και ποιός με βακτηριακή λοίμωξη; Αιτιολογήστε την απάντησή σας.

Μόρια 15

ii. Σε ποιόν από τους δύο ασθενείς χορηγήθηκε το αντιβιοτικό; Γιατί δεν χορηγήθηκε και στους δύο ασθενείς αντιβίωση;

Μόρια 5

iii. Το άτομο που ακολουθεί την φαρμακευτική αγωγή με πενικιλίνη παρουσίαζε όταν πήγε στο νοσοκομείο, συμπτώματα όπως χαμηλή αρτηριακή πίεση και υψηλό πυρετό. Με ποιό τρόπο τα παθογόνα μικρόβια έπλητταν τον οργανισμό του; Πώς η πενικιλίνη θα τα καταπολεμήσει;

Μόρια 5

Σημείωση: H χρονική στιγμή 0, αφόρα την στιγμή της μόλυνσης των δύο ατόμων από τον παθογόνο παράγοντα που τους προσέβαλε, θεωρώντας ότι οι μολύνσεις έλαβαν χώρα ταυτόχρονα και στα δύο άτομα.

Απαντήσεις

ΖΗΤΗΜΑ 1o

 

Οι σωστές απαντήσεις είναι:

Α.

1. 1.    iv
2. 2.    i
3. 3.    iii
4. 4.    iii
5. 5.    iv

 

Β.

1. 1.    Σ
2. 2.    Λ
3. 3.    Σ
4. 4.    Λ
5. 5.    Σ
6. 6.    Σ
7. 7.    Λ
8. 8.    Σ
9. 9.    Λ
10. 10.  Λ

 

ΖΗΤΗΜΑ 2o

 

1. 1.    Ο άνθρωπος, αν και ζει σε ένα περιβάλλον που συνεχώς μεταβάλλεται, διαθέτει μηχανισμούς που διατηρούν σταθερό το εσωτερικό του περιβάλλον, εξασφαλίζοντας έτσι την εύρυθμη λειτουργία του οργανισμού και επομένως την επιβίωσή του. Η ικανότητα του οργανισμού να διατηρεί σταθερές τις συνθήκες του εσωτερικού του περιβάλλοντος (θερμοκρασία, συγκεντρώσεις διάφορων συστατικών κτλ.), παρά τις εξωτερικές μεταβολές, ονομάζεται ομοιόσταση. Στον ανθρώπινο οργανισμό υπάρχουν ομοιοστατικοί μηχανισμοί που ρυθμίζουν:

• τη θερμοκρασία του σώματος (δέρμα),

• τη συγκέντρωση της γλυκόζης στο αίμα,

• τη συγκέντρωση του νερού,

• το pH του αίματος, που πρέπει να είναι σταθερό στο 7,4,

• τα επίπεδα του CO₂ στο αίμα.

Επιπλέον ένας ακόμη ομοιοστατικός μηχανισμός του ανθρώπου είναι το ανοσοβιολογικό σύστημα, με το οποίο, γίνεται η αναγνώριση και η εξουδετέρωση των παθογόνων μικροοργανισμών.

2. Ως μικροοργανισμοί ή μικρόβια, χαρακτηρίζονται εκείνοι οι οργανισμοί τους οποίους δεν μπορούμε να διακρίνουμε με γυμνό μάτι, γιατί έχουν μέγεθος μικρότερο από 0,1mm.

Πολλοί από τους μικροοργανισμούς περνούν όλη τη ζωή τους στο φυσικό περιβάλλον, άλλοι ζουν ως παράσιτα, περνώντας ένα μέρος ή ολόκληρη τη ζωή τους πάνω ή μέσα σε κάποιο άλλο οργανισμό.

Άλλοι μικροοργανισμοί, όπως το βακτήριο Escherichia coli που ζει στο έντερο, όταν βρίσκονται σε μικρό αριθμό και δε μεταναστεύουν σε άλλους ιστούς και όργανα, αποτελούν φυσιολογική μικροχλωρίδα για τον άνθρωπο, είτε διότι παράγουν χρήσιμες χημικές ουσίες τις οποίες ο άνθρωπος δεν μπορεί να συνθέσει μόνος του (π.χ. βιταμίνη Κ από την E.coli) είτε διότι συμβάλλουν στην άμυνα του οργανισμού. Αν όμως, για κάποιο λόγο, αυξηθούν (π.χ. επειδή ο ξενιστής παρουσιάζει μειωμένη αντίσταση) ή βρεθούν σε άλλους ιστούς, τότε προκαλούν την εκδήλωση ασθενειών. Οι μικροοργανισμοί αυτοί χαρακτηρίζονται ως δυνητικά παθογόνοι.

3. Οι μικροοργανισμοί μπορεί να είναι ευκαρυωτικοί (πρωτόζωα, μύκητες), προκαρυωτικοί (βακτήρια) ή ιοί. Οι ιοί αποτελούν ακυτταρικές μη αυτοτελείς μορφές ζωές.

Ευκαρυτωτικοί

α. Πρωτόζωα: Τα περισσότερα αναπαράγονται μονογονικά και με διχοτόμιση.

β. Μύκητες: Πολλοί από αυτούς αναπαράγονται μονογονικά με διχοτόμιση, ενώ άλλοι αναπαράγονται με εκβλάστηση. Σ’ αυτούς τους τελευταίους, σχηματίζεται σε κάποιο σημείο του αρχικού κυττάρου ένα εξόγκωμα, το εκβλάστημα, το οποίο όταν αναπτυχθεί αρκετά, είτε παραμένει ενωμένο με τον γονικό οργανισμό, είτε αποκόβεται από αυτόν και ζει πλέον ως αυτοτελής οργανισμός.

Προκαρυωτικοί

Βακτήρια: Αναραπάγονται κυρίως μονογονικά με απλή διχοτόμηση. Η αναπαραγωγή τους διαρκεί μικρό χρονικό διάστημα.

Ιοί

Οι ιοί χαρακτηρίζονται ως υποχρεωτικά ενδοκυτταρικά παράσιτα καθώς δεν διαθέτουν δικό τους μεταβολισμό και εξασφαλίζουν από τον ξενιστή τους (κύτταρα του οργανισμού που έχουν προσβάλλει) μηχανισμούς αντιγραφής, μεταγραφής και μετάφρασης καθώς και τα περισσότερα ένζυμα και υλικά που τους είναι απαραίτητα για τις λειτουργίες αυτές, οι οποίες είναι απαραίτητες προκειμένου αυτοί να αναπαραχθούν.

4. Τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, αυτά δηλαδή που μεταδίδονται κατά κύριο λόγο με τη σεξουαλική επαφή, είναι ευρέως διαδεδομένα σε όλες τις χώρες του κόσμου και αποτελούν ένα σημαντικό πρόβλημα υγείας. Εκτός από τη σεξουαλική επαφή, τα περισσότερα από αυτά μπορούν να μεταδοθούν μέσω του αίματος ή των παραγώγων του (π.χ. σε περιπτώσεις μετάγγισης ή χρήσης μολυσμένης σύριγγας), καθώς και από τη μολυσμένη μητέρα στο έμβρυο.

 

5. Οι παθογόνοι μικροοργανισμοί μπορεί να είναι ευκαρυωτικοί, προκαρυωτικοί ή ιοί. Στους ευκαρυωτικούς ανήκουν τα πρωτόζωα και οι μύκητες, ενώ στους προκαρυωτικούς τα βακτήρια. Οι ιοί αποτελούν ακυτταρικές, μη αυτοτελείς μορφές ζωής.

Ευκαρυτωτικοί

α. Πρωτόζωα: Από τα παθογόνα πρωτόζωα είναι σκόπιμο να αναφερθούν το πλασμώδιο (μεταδίδεται από τα κουνούπια και προκαλεί ελονοσία), το τρυπανόσωμα (μεταδίδεται από τη μύγα τσετσέ και προκαλεί την ασθένεια του ύπνου), η ιστολυτική αμοιβάδα (προκαλεί αμοιβαδοειδή δυσεντερία), το τοξόπλασμα (μεταδίδεται από τα κατοικίδια ζώα, προσβάλλει βασικά όργανα όπως τους πνεύμονες, το ήπαρ και το σπλήνα και προκαλεί αποβολές στις εγκύους). Τέλος, η τριχομονάδα που αποτελεί σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα και προκαλεί λοίμωξη από τριχομονάδα.

β. Μύκητες: Τα νοσήματα που προκαλούνται στον άνθρωπο από παθογόνους μύκητες ονομάζονται μυκητιάσεις. Η Candida albicans (κάντιντα η λευκάζουσα), ανάλογα με το όργανο που προσβάλλει, μπορεί να προκαλέσει πνευμονική καντιντίαση, κολπίτιδα, στοματίτιδα. Τα δερματόφυτα αποτελούν μια ειδική κατηγορία μυκήτων που προσβάλλουν το δέρμα, ιδιαίτερα το τριχωτό μέρος της κεφαλής, αλλά και τις μεσοδακτύλιες περιοχές των ποδιών προκαλώντας ερυθρότητα και έντονο κνησμό.

Προκαρυωτικοί

Βακτήρια: Μερικά παθογόνα βακτήρια είναι υπεύθυνα για σοβαρές ασθένειες του ανθρώπου. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν το Vibrio cholerae, που προκαλεί τη χολέρα, και το Treponema pallidum, που προκαλεί τη σύφιλη, που μεταδίδεται με τη σεξουαλική επαφή. Επιπλέον, βακτηριακής αιτιολογίας αποτελούν και τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, όπως είναι η γονοκοκκική ουρηθρίτιδα (ή γονόρροια) και η λοίμωξη από χλαμύδια.

Ιοί

Στις ιώσεις, τα νοσήματα δηλαδή που προκαλούνται από ιούς, περιλαμβάνονται απλές διαταραχές της υγείας, όπως είναι το κρυολόγημα ή η γρίπη που μεταδίδεται με τα σταγονίδια του βήχα ασθενούς ατόμου και προσβάλλει τα επιθυλιακά κύτταρα της αναπνευστικής οδού, αλλά και σοβαρότερες, όπως είναι το AIDS, το οποίο αποτελεί σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα. Ο ιός της πολυομυελίτιδας στον άνθρωπο προσβάλλει τα νευρικά κύτταρα του νωτιαίου μυελού. Επίσης σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα οφειλόμενα σε ιούς είναι ο απλός έρπητας, η λοίμωξη από τους ιούς των ανθρώπινων θηλωμάτων, η ηπατίτιδα Β και η ηπατίτιδα C.

Ζήτημα 3ο

1. 1.    Η ικανότητα του οργανισμού να διατηρεί σταθερή την εσωτερική θερμοκρασία του στους 36,6^οC, παρά τις εξωτερικές μεταβολές, αποτελεί ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα ομοιοστατικού μηχανισμού στον άνθρωπο. Πιο συγκεκριμένα, στην περίπτωση που βρεθούμε σε ένα χώρο με θερμοκρασία μικρότερη από τους 36,6^ο C, η θερμότητα που φθάνει συνεχώς από το περιβάλλον στο σώμα μας τείνει να προκαλέσει μείωση της θερμοκρασίας του. Ωστόσο η μείωση αυτή δε συμβαίνει εξαιτίας μίας σειράς διαδοχικών αντιδράσεων στις οποίες κύριο ρόλο παίζει ο εγκέφαλος. Αρχικά, οι θερμοϋποδοχείς του δέρματος μας, δηλαδή τα ειδικά νευρικά σώματα που ανιχνεύουν τις μεταβολές της θερμοκρασίας του περιβάλλοντος ¨ειδοποιούν¨ τον εγκέφαλο για τη μείωση της θερμοκρασίας με μηνύματα που αποστέλλουν στο κέντρο των γενικών αισθήσεων του εγκεφάλου. Στη συνέχεια, το ειδικό κέντρο ρύθμισης της θερμοκρασίας, με μηνύματα που αποστέλλει στους μύες του σώματος και στα αγγεία της επιφάνειας του δέρματος, προκαλεί ανόρθωση τριχών ή/και ρίγος και συστολή των αιμοφόρων αγγείων αντίστοιχα. Ο συνδυασμός αυτών των αντιδράσεων συμβάλλει στη διατήρηση της θερμοκρασίας του σώματος μας με τον εξής τρόπο: Τα αγγεία που έχουν συσταλεί φέρουν μικρές ποσότητες αίματος προς την επιφάνεια του δέρματος, η οποία εξαιτίας της ανόρθωσης των τριχών ή/και του ρίγους έχει θερμανθεί. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα αίμα που φθάνει στα αιμοφόρα αγγεία του δέρματος να θερμαίνεται και επιστρέφοντας με την κυκλοφορία στο εσωτερικό του οργανισμού μας να αποτρέπει τη μείωση της θερμοκρασίας του.

1. 2.    Η αντιμετώπιση των λοιμώξεων στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στα αντιβιοτικά, που είναι χημικές ουσίες με αντιμικροβιακή δράση.

Τα αντιβιοτικά δρουν αναστέλλοντας ή παρεμποδίζοντας κάποια ειδική βιοχημική αντίδραση του μικροοργανισμού, αναστέλλοντας γενικά την παραγωγή ουσιών στα βακτήρια, τους μύκητες και τα πρωτόζωα. Τα αντιβιοτικά όμως δεν είναι αποτελεσματικά έναντι των ιών, καθώς δρουν επιλεκτικά, με την έννοια ότι βλάπτουν μόνο τους μικροοργανισμούς και όχι τα κύτταρα του ανθρώπου, έτσι δεν μπορούν να δράσουν κατά των ιών, επειδή οι ιοί είναι υποχρεωτικά ενδοκυτταρικά παράσιτα, αφού δε διαθέτουν δικό τους μεταβολικό μηχανισμό.

Συνεπώς, η αντιμυκίνη ως αντιβιοτικό, δεν μπορεί να έχει αποτέλεσμα εναντίον της γρίπης που προκαλείται από ιό. Επιπρόσθετα, δεδομένου ότι τα βακτήρια δεν έχουν μεμβρανώδη οργανίδια, όπως είναι τα μιτοχόνδρια, η αντιμυκίνη δεν μπορεί να δράσει εναντίον της γονόρροιας που είναι νόσημα βακτηριακής αιτιολογίας. Από την άλλη πλευρά, η αντιμυκίνη μπορεί να δράσει κατά της τοξοπλάσμωσης, που προκαλείται από το παθογόνο πρωτόζωο, τοξόπλασμα. Τα πρωτόζωα είναι ευκαρυωτικοί μικροοργανισμοί και διαθέτουν μιτοχόνδρια, συνεπώς η αντιμυκίνη παρεμποδίζοντας τη λειτουργία των μιτοχονδρίων του τοξοπλάσματος, δρα αποτελεσματικά εναντίον της τοξοπλάσμωσης.

Ζήτημα 4ο

Στο ανθρώπινο σώμα διαβιούν μικροοργανισμοί, όπως για παράδειγμα το βακτήριο E.coli, οι οποίοι συνιστούν τη φυσιολογική μας μικροχλωρίδα. Οι μικροοργανισμοί αυτοί, όταν βρίσκονται σε μικρό πλήθος και δε μεταναστεύουν σε διαφορετικούς ιστούς ή όργανά μας από αυτά που απαντούν φυσιολογικά, συμβάλλουν στην άμυνα του οργανισμού μας ή/και παραμένουν χρήσιμες χημικές ουσίες, τις οποίες ο άνθρωπος αδυνατεί να συνθέτει. Μια τέτοια ουσία είναι η βιταμίνη Κ, η οποία παράγεται από το βακτήριο E.coli,  το οποίο φυσιολογικά απαντάται στο έντερό μας.

Ωστόσο η φυσική μας μικροχλωρίδα είναι δυνατό κάτω από ορισμένες συνθήκες να γίνει παθογόνος για τον ξενιστή. Αυτό μπορεί να συμβεί όταν για κάποιο λόγο αυξηθεί ο πληθυσμός των μικροοργανισμών π.χ. όταν ο άνθρωπος παρουσιάζει μειωμένη αντίσταση ή όταν οι μικροοργανισμοί αυτοί βρεθούν σε άλλους ιστούς ή όργανα διαφορετικά από αυτά στα οποία αναπτύσσονται φυσιολογικά.

i.   Με βάση τα παραπάνω και σε συνδυασμό με τη μεταβολή της συγκέντρωσης της βιταμίνης Κ στους δύο ασθενείς, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι ο ασθενής με ίωση που εισήχθη στο νοσοκομείο ήταν η Ελένη και ο ασθενής με βακτηριακή λοίμωξη ήταν ο Σταύρος.

Το παραπάνω συμπέρασμα αιτιολογείται από το γεγονός ότι ένας ασθενής με ίωση εμφανίζει μειωμένη αντίσταση στον οργανισμό του, οπότε είναι δυνατόν να παρατηρηθεί αύξηση του πληθυσμού των μικροοργανισμών της φυσικής μικροχλωρίδας μας, όπως είναι το βακτήριο E.coli , το οποίο παράγει τη βιταμίνη Κ.

Επιπλέον, δεδομένου ότι οι ιοί δεν καταπολεμούνται από τα αντιβιοτικά, οι ιατροί δεν χορήγησαν κάποια αντιβίωση στην Ελένη προκειμένου να αντιμετωπιστεί η ίωση από την οποία νοσεί, οπότε και ο πληθυσμός των βακτηρίων  E.coli που έχει αυξηθεί δεν είναι δυνατόν να ελεγχθεί με τη θεραπεία που ακολουθεί η Ελένη.

Ο Σταύρος από την άλλη, εμφανίζει στις εξετάσεις του, χαμηλότερη της φυσιολογικής τιμής, συγκέντρωση βιταμίνης Κ. Το αποτέλεσμα αυτό, ερμηνεύεται από τη χρήση αντιβιοτικού που του χορηγήθηκε για την αντιμετώπιση της βακτηριακής λοίμωξης, από την οποία νοσούσε, όταν εισήχθη στο νοσοκομείο. Το αντιβιοτικό που χορηγήθηκε στο Σταύρο δεν θανατώνει μόνο το παθογόνο βακτήριο που τον έχει προσβάλλει αλλά και τα βακτήρια E.coli της φυσιολογικής μικροχλωρίδας του, οπότε και μειώνεται η παραγωγή της βιταμίνης Κ στο σώμα του.

ii. Εφόσον ο Σταύρος νοσούσε όταν εισήχθη στο νοσοκομείο από βακτηριακή λοίμωξη, ενώ η Ελένη νοσούσε από ίωση, οι ιατροί χορήγησαν στο Σταύρο αντιβιοτικό, προκειμένου να αντιμετωπίσει την ασθένειά του.

Τα αντιβιοτικά είναι χημικές ουσίες που παράγονται από βακτήρια, μύκητες και φυτά και έχουν αντιμικροβιακή δράση καθώς δρουν γενικά αναστέλλοντας την παραγωγή ουσιών στα βακτήρια, στους μύκητες και τα πρωτόζωα. Τα αντιβιοτικά δρουν επιλεκτικά, με την έννοια ότι βλάπτουν μόνο τους μικροοργανισμούς και όχι τα κύτταρά του ανθρώπου.

Η χορήγηση αντιβιοτικού για την αντιμετώπιση της ίωσης από την οποία νοσούσε η Ελένη, δεν θα είχε κανένα αποτέλεσμα, αφού τα αντιβιοτικά δεν είναι αποτελεσματικά έναντι των ιών, καθώς αυτά δε διαθέτουν δικό τους μεταβολικό μηχανισμό, αφού αποτελούν υποχρεωτικά ενδοκυτταρικά παράσιτα.

iii. Πολλά βακτήρια απειλούν την υγεία μας μέσω ουσιών που παράγουν. Οι ουσίες αυτές ονομάζονται τοξίνες και διακρίνονται σε ενδοτοξίνες και εξωτοξίνες. Οι ενδοτοξίνες βρίσκονται στο κυτταρικό τοίχωμα ορισμένων βακτηρίων που μας προκαλούν ασθένειες και είναι υπεύθυνες για συμπτώματα όπως ο πυρετός, η πτώση της πίεσης του αίματος κ.α.

Τα αντιβιοτικά, όπως αναφέρθηκε, είναι χημικές ουσίες με αντιμικροβιακή δράση. Ένας από τους μηχανισμούς δράσης των αντιβιοτικών είναι η παρεμπόδιση της σύνθεσης του κυτταρικού τοιχώματος των μικροοργανισμών.

Ο Σταύρος εισήχθη στο νοσοκομείο με συμπτώματα όπως η χαμηλή αρτηριακή πίεση και ο υψηλός πυρετός, που αμφότερα είναι συμπτώματα προκαλούμενα από παθογόνα βακτήρια που παράγουν ενδοτοξίνες.

Οι ιατροί στο νοσοκομείο αφού διέγνωσαν την αιτία της ασθένειας του Σταύρου, του συνέστησαν φαρμακευτική αγωγή με το αντιβιοτικό πενικιλίνη. Η πενικιλίνη είναι ένα αντιβιοτικό που δρα παρεμποδίζοντας τη σύνθεση του κυτταρικού τοιχώματος των βακτηρίων, στο οποίο εδράζονται οι ενδοτοξίνες που αποτελούν και την αιτία εμφάνισης των συμπτωμάτων στο Σταύρο.